เกรดและลักษณะของวัสดุปูพื้น

วัสดุปูพื้นเป็นส่วนประกอบของพื้นคอมโพสิต องค์ประกอบพื้นฐานของวัสดุพิมพ์เกือบจะเหมือนกัน เพียงแต่ขึ้นอยู่กับคุณภาพ โดยไม่คำนึงถึงยี่ห้อของวัสดุพิมพ์ พื้นผิวพื้นคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 90% ขององค์ประกอบของพื้นทั้งหมด (ในแง่ของของแข็ง) พื้นผิวคิดเป็นประมาณ 70% ของโครงสร้างต้นทุนของพื้นลามิเนตทั้งหมด ราคาทรัพยากรไม้และสถานะการจัดหาเป็นปัจจัยหลักของต้นทุนวัสดุพื้นฐาน นอกจากนี้เนื่องจากความแตกต่างในองค์ประกอบวัสดุของวัสดุฐานและความแตกต่างในการใช้กาวทำให้ต้นทุนของอุปกรณ์การประมวลผลแตกต่างกัน
วัสดุฐาน E1 เกรดสูงเป็นวัสดุฐานที่ดีที่สุด และต้นทุนของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่มีเกรดต่างกันของผลิตภัณฑ์จะแตกต่างกันอย่างมาก ตามมาตรฐานแห่งชาติในปัจจุบัน ในบรรดาตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพหลัก 17 ประการที่สามารถทดสอบได้สำหรับพื้นลามิเนต มี 15 ตัวบ่งชี้ที่เกี่ยวข้องกับวัสดุฐาน ชีวิตที่มีประโยชน์ สิ่งทั่วไป เช่น ความทนทานต่อแรงกระแทกของผลิตภัณฑ์ ความทนทานต่อความชื้นของผลิตภัณฑ์ และความเสถียรของมิติของผลิตภัณฑ์ ล้วนมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับคุณภาพของวัสดุพิมพ์ จากผลการตรวจสอบการสุ่มตัวอย่างระดับชาติ สาเหตุของพื้นลามิเนตที่ไม่ผ่านการรับรองมากกว่า 70% เกิดจากคุณภาพของวัสดุฐาน เพื่อลดต้นทุน ผู้ผลิตบางรายใช้วัตถุดิบที่ด้อยคุณภาพและกระบวนการผลิตแบบล้าหลังเพื่อแปรรูปซับสเตรตแกนดำ ลักษณะเด่นของพื้นผิวแบล็คคอร์คือใช้วัตถุดิบบางชนิดที่ไม่เหมาะกับพื้นผิวพื้น เช่น พันธุ์ไม้ที่ไม่สอดคล้องกัน และใช้เปลือกไม้ ขี้เลื่อย เป็นต้น เป็นวัตถุดิบของวัสดุฐาน เช่น วัสดุฐาน ไฟเบอร์ไม่สามารถบรรลุคุณสมบัติทางกายภาพและทางกลที่เหมาะสมในระหว่างกระบวนการกด และไม่สามารถรับรองประสิทธิภาพที่ครอบคลุมได้เลย ต้นทุนของวัสดุพิมพ์ที่ทำจากวัตถุดิบดังกล่าวต่ำกว่าวัสดุพิมพ์ที่เลือกอย่างถูกต้องมาก วัสดุพิมพ์ใจดำไม่เพียงแต่ไม่ผ่านคุณสมบัติทางกายภาพและทางกลเท่านั้น แต่ยังไม่มีทางพิจารณาคุณภาพด้านสุขภาพอีกด้วย
หนึ่งคือความหนาแน่นที่ดี ความหนาแน่นของพื้นผิวส่งผลต่อคุณสมบัติทางกายภาพและทางกลของผลิตภัณฑ์ และส่งผลโดยตรงต่อคุณภาพของพื้น มาตรฐานแห่งชาติกำหนดให้ความหนาแน่นของพื้นอยู่ที่ ≥ 0.80g/cm3 เคล็ดลับการระบุ: สัมผัสน้ำหนักของพื้นด้วยมือของคุณ เมื่อเปรียบเทียบน้ำหนักและน้ำหนักของทั้งสองชั้น พื้นที่ดีโดยทั่วไปจะมีความหนาแน่นสูงและให้ความรู้สึกหนักกว่า พื้นผิวที่ดีจะมีอนุภาคที่สม่ำเสมอโดยไม่มีความแตกต่าง และให้สัมผัสที่ยาก ในขณะที่พื้นผิวที่ด้อยกว่าจะมีอนุภาคที่หยาบ เฉดสีที่แตกต่างกัน และเส้นผม
ประการที่สองคืออัตราการขยายตัวของความหนาการดูดซึมน้ำ อัตราการขยายตัวของความหนาของการดูดซึมน้ำสะท้อนถึงประสิทธิภาพการป้องกันความชื้นของผลิตภัณฑ์ ยิ่งดัชนีต่ำเท่าไร ประสิทธิภาพในการป้องกันความชื้นก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น ในมาตรฐานแห่งชาติปัจจุบันสำหรับพื้นลามิเนต อัตราการขยายตัวของความหนาการดูดซึมน้ำจะต้องอยู่ที่ ≤2.5% (ผลิตภัณฑ์ที่เหนือกว่า) เคล็ดลับการระบุ: ใช้ชิ้นงานทดสอบพื้นชิ้นเล็กๆ แช่ในน้ำอุณหภูมิห้องเป็นเวลา 24 ชั่วโมง เพื่อดูขนาดของการขยายความหนา คุณภาพของการขยายขนาดเล็กจะดีกว่า
วัสดุพิมพ์คุณภาพสูงควรมีลักษณะดังต่อไปนี้:
ประการแรก ไม้จะต้องสดเพียงพอโดยไม่เน่าเปื่อยและเปลือกไม้มากเกินไป “ไม่เช่นนั้นความเป็นไม้ของเส้นใยไม้จะลดลง ความแข็งแรงของพื้นจะไม่เพียงพอ และอายุการใช้งานจะสั้นลง”
ประการที่สอง จำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าความหนาแน่นของวัสดุไม้ที่แตกต่างกันที่ใช้นั้นใกล้เคียงกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม้ชนิดเดียว เพื่อควบคุมความบริสุทธิ์และความสดของพันธุ์ไม้ได้ดีขึ้น วิธีที่ดีที่สุดคือสร้างองค์กรการผลิตในสถานที่ที่ไม้เติบโต และเลือกพันธุ์ต้นไม้คงที่ เพื่อให้มั่นใจในคุณสมบัติทางกายภาพและทางกลที่สม่ำเสมอ ประสิทธิภาพการประมวลผลของเส้นใยไม้ที่ใช้ในการผลิตพื้นไม้ ด้วยเงื่อนไขดังกล่าว พื้นไม้จะมีคุณภาพมีเสถียรภาพมากขึ้น